“Nou, van de kerstsfeer moeten we het hier bij jou niet hebben, Bernadet”, kopte mevrouw R. verleden jaar pijnlijk in. “Mijn schoonheidsspecialist heeft wel een hartstikke leuk boompje in haar salonnetje staan. Ze presenteert chocolade lettertjes bij de thee. En ze gaf me een mooi ingepakt maskertje als dank voor de klandizie tijdens het afgelopen jaar. Jij doet nooit niks, hé. Niet eens een gezellig kerstmuziekje voor wat sfeer. Dat vinden wij klanten wel een beetje saai hoor”.
Mevrouw R. zei het allemaal met een kwinkslag, maar toch raakte ze een gevoelige snaar. Enigszins gepikeerd wees ik naar de twee brandende waxinelichtjes op de balie. Maar dat legde overduidelijk geen enkel gewicht in de schaal. Het scheelde niet veel of mevrouw R.’s gulle schaterlach had mijn sfeerverhogende elementen volledig van hun schoteltjes geblazen. Ietwat te serieus legde ik haar uit, dat ik een propere praktijkruimte belangrijker vindt. Bovendien stroken warme chocolademelk, boterletters, stoffige versieringen en kerstboomnaalden nu eenmaal niet met onze Heilige Code.

Die avond dacht ik er onder het genot van een glaasje warme bisschopswijn over na: als het merendeel van de klanten een beetje versiering nou zo op prijs stelt, dan moet ik de praktijk voortaan toch maar wat opleuken tijdens de feestdagen. Zij zijn per slot van rekening de koningen. Prijsbewust als ik ben, kocht ik begin januari een grappige Zwarte Pieten slinger, een aangekleed kunstkerstboompje, twee kerststerren, een Sinterklaas- en een kerstcd in de uitverkoop.

We zitten nu midden in de Sinterklaastijd en ik durf mijn Zwarte Pietenslinger niet op te hangen, laat staan dat ik de moed heb om Sinterklaas-en-Pieterbaas muziek ten gehore te brengen. Mijn praktijk is gevestigd in een multiculturele wijk. Hier lopen alle kleuren van de regenboog rond. Het maatschappelijk bewustzijn is superhoog in dit alternatieve deel van de stad. Ik vrees, dat de mensen mijn slinger niet politiek correct vinden. Dat gaat geheid discussies opleveren. Straks kan ik zelf nog inpakken in plaats van cadeautjes uitpakken!

Wat nu gedaan? Eerst wilde ik neppakjes ophangen maar ook daar zie ik vanaf. Dat geeft mijn klanten de onterechte indruk, dat ze dit jaar wel een cadeautje van mij krijgen. Ik doe dat uit principe niet en trouwe lezers weten waarom. Lees het anders maar na in Podopost 10 uit 2010. De Sinterklaasfestiviteiten laat ik daarom maar voor wat ze zijn. Ik breng de praktijk op 7 december meteen in kerstsfeer. Vanaf dan schalt er kerstklokjesmuzak uit de luidsprekerboxen. Ik doe zelf wel een paar oordoppen in. Mijnheer de G. heeft zo zijn eigen snode plannen met de kerstversiering, die hij vanmorgen voor me mee bracht. “Hang zo meteen maar boven je deur, Bernadet”, zei hij met twinkelende pretoogjes, terwijl hij me een takje mistletoe overhandigde. “En vlak voor de kerst wil ik nog een afspraak met je”.

Bernadet