Hoe vaak ik niet hoor: 'Ik ben maar een éénpitter'. Waarom die 'maar'. Is er iets mis met alleen werken? Mis je iets? Je hebt hier toch voor gekozen? Of heb je liever personeel of werk je liever voor een baas? Als je jezelf weer eens betrapt op de 'maar een éénpitter'-zin, vraag je dan eens af waarom je het zo verwoordt. En waarom zit je op een eiland?