verpleeghuizen
Voetzorg als deel van ‘langdurige zorg’
De Wet langdurige zorg (Wlz) is er voor mensen die intensieve zorg nodig hebben. Die wet regelt ook hun voetzorg.
Informatie delen steeds belangrijker in zorg
Er komen steeds meer kwetsbare ouderen en chronisch zieken. Dat vraagt om meer samenwerking tussen zorgverleners. En dat betekent dat die meer informatie met elkaar moeten uitwisselen. Dat gebeurt steeds meer met een ‘digitaal patiëntendossier’.
Instellingen voeren geen eenduidig beleid voetzorg
Veel (medisch) pedicures – exacte cijfers zijn niet voorhanden – werken naast hun eigen praktijk in een verpleeg- of verzorgingshuis of instelling voor verstandelijk gehandicapten. Vaak als zzp’er, soms parttime in loondienst. Podopost vroeg enkele zorginstellingen en pedicures hoe de voetzorg in een Wlz-setting (Wlz=Wet langdurige zorg) is georganiseerd en vier pedicures vertellen hoe het in de dagelijkse praktijk gaat. Het blijkt dat verpleeg- en verzorgingshuizen zo hun eigen regels hanteren.
Voetzorg in verpleeg- en verzorgingshuizen: Wie bepaalt en wie betaalt?
Ongeveer 30.000 ouderen in ons land krijgen ondersteuning, zorg en behandeling in een verzorgings- of verpleeghuis. Die zorg wordt geboden door ruim 350 (woonzorg-) organisaties, op ongeveer 2200 locaties. Hoe is hier de voetverzorging georganiseerd? Wie heeft recht waarop; wie bepaalt en wie betaalt? Podopost dook in een ingewikkelde beleidswereld.
Het is anders werken in het verpleeghuis
Als een pedicure aan de slag gaat in een zorginstelling moet ze een aantal zaken goed regelen. Soms werkt ze nauw samen met het verplegend personeel en ook moet vaak in overleg met de zorginstelling beslist worden op welke plek de pedicure werkt en wat het tarief is. Podopost sprak met drie pedicures die in verpleeghuizen werken en destilleerde praktische tips.
