Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog Charlotte: ‘I know the struggle’

Charlotte Rijnberk
Zodra het weer het toe laat, gooi ik ze met een charmante zwaai in de onderste lade van de kledingkast. Mijn panty’s. Wat een ondingen. Ik ben een fervent voorstander van rokjesdag.
© iStock

Zegt de term je niet zoveel, het is een dag in het voorjaar waarop veel vrouwen voor het eerst in het jaar een korte rok dragen op blote benen. En die dag mag van mij worden uitgebreid tot minimaal acht maanden.

Wat een struggle; heb je jezelf net in een ladderloze panty gehesen, hangt het kruis na tien minuten alweer tussen je knieën. Irritant en niet handig, want aan een afzakkende panty heb je precies niks.

Nu woon en werk ik in de Biblebelt. Even mijn zeer beknopte uitleg voor jou – daar waar op zondag de winkels gesloten zijn en de kerken open. Prima wonen hier hoor. Ook Veenendaal gaat met zijn tijd mee. Je zou het bijna een ‘mondain’ dorp kunnen noemen. Maar de gelovige inslag, die blijft. Zo kan het dus gebeuren dat ik in één week tot twee keer toe een dominee in mijn stoel heb. Het gesprek over geloof én de duivel gaat…

Andere draai aan rokjesdag

Maar goed ik dwaal af. Hier bij ‘ons’ geven ze een iets andere draai aan rokjesdag. Waar ik ze voor maanden opberg, vervangt een groot gedeelte van de vrouwen op de Biblebelt 60 denier voor 30 denier. De Biblebelt-variant op rokjesdag. En de rok die blijft donker en tot over de knie. Zomer en winter.

Om op die panty terug te komen. Een maand of wat geleden was er een oudere dame in mijn praktijk. Grijs knoedeltje, zwarte lange rok en – uiteraard – zwarte kousen.

Mevrouw draagt een corselet om de boel een beetje in het gareel te houden. Niks mis mee. Doe ik ook als ik een strak jurkje draag en er net iets strakker uit wil zien. Maar goed, deze dame was al kletsend in de weer om haar panty’s uit te doen – op de een of andere manier zijn ze, van de kerk, er gedrevener in dan dat ik ben – totdat ze mij vraagt of ik haar even kan helpen. Het corselethaakje zit vastgedraaid in haar panty.

Zo zit ik niet veel later op mijn knieën, met op het puntje van mijn neus mijn bril, in het kruis van mijn klant te turen. Probeer ik zonder kleerscheuren het haakje uit de panty te krijgen. Wat uiteraard mislukt.

Met keurig gepedicuurde voeten stapt mevrouw even later de deur uit. Stuntelend fietst ze weg, haar rok angstvallig vasthoudend. Blote benen, niks voor haar.