Heb je ‘Het geheime dagboek van Hendrik Groen’ gelezen of vorig jaar op tv de gelijknamige serie gezien met Kees Hulst en André van Duin in de hoofdrollen? Het boek beschrijft op een ironische wijze het leven in een verzorgingstehuis vanuit het perspectief van bewoner Hendrik Groen.  Een aanrader als je, zoals ik, dagelijks met ouderen te maken krijgt. Wat mij betreft mag het boek op de literatuurlijst voor scholieren, verpleegkundigen, artsen en pedicures komen te staan. Achter dat doorleefde gezicht huist niet altijd diegene die je voor je denkt te hebben. Wees op je hoede!

Om op de hoogte te blijven van het reilen en zeilen bij ProVoet had ik mijzelf opgegeven voor de jaarlijkse ledenvergadering. Het was prachtig weer en ik zat ‘s ochtends vroeg al in de auto op weg naar Veenendaal. Bij het bereiken van de parkeergarage van het Van der Valk hotel zag ik mij voor 2 hindernissen gesteld.

Verbouwingsprogramma’s op tv doen Iris denken aan de metamorfoses die ze als pedicure meemaakt bij voetzorgmijders. Daarbij vraagt ze zich vaak af; hoe heeft het bij deze mensen zover kunnen komen?

Pedicure Iris is onze nieuwe blogger. In Podopost nr. 4 heeft ze zich kort voorgesteld. Haar eerste blog gaat over haar verrassende ervaringen en bijzondere ontmoetingen door regelmatig mee te lopen met en inspringen bij collega-pedicures...

Je hebt van die dagen dat niks lekker loopt. Gisteren had ik zo’n dag. Twee cliënten kwamen niet opdagen. Een wondje gemaakt. Mensen in de stoel die over werkelijk alles in de wereld mopperden. Om halfzes had ik het wel een beetje gehad. Toen ging de telefoon. Dat had die beller beter niet kunnen doen...

Vandaag de dag regelen we in onze maatschappij alsmaar meer via de digitale snelwegen. Soms is dat zelfs nog de enige weg. Of, sterker: voor sommigen een doodlopende weg. Zo bestelde ik afgelopen dinsdag een cappuccino in de koffiecorner van het ziekenhuis. “Sinds 1 maart kunt u hier alleen nog digitaal afrekenen”, waarschuwde de juffrouw.