Ik haalde mijn fiets altijd pas van de standaard nadat ik was opgestapt. Andere fietsers sprongen op hun zadel en reden weg. Ik begon erop te letten en zag dat zij eerst hun fiets van de standaard haalden en dan hun rechterbeen over de fiets gooiden. Ik stapte op vanaf de rechterkant met mijn linkerbeen. Toen begon ook pas tot mij door te dringen dat wanneer ik tegen een bal trap, dat altijd met mijn linkervoet is. Ik begreep: ik ben een linkspoot, veel handiger met mijn linker dan met mijn rechter poot.

‘Handig’ met voeten?

En daar wringt de schoen. Hoe kun je nou ‘handig’ zijn met je voeten? Iemand die goed uit de woorden komt, noemen we ‘mondig’ en niet ‘handig met woorden’. Laten we daarom voortaan het woord ‘voetig’ gebruiken. En laat het ons streven zijn om Nederland voetiger te maken.

Discriminatie

Overigens is het volstrekte discriminatie dat er alleen fietsen zijn met een standaard aan de linkerkant. Dat is verdomd onvoetig voor linkspoten zoals ik.

Beeld: wikimedia