UT-onderzoeker Fernandez Rivas: ‘Het injecteren van dunne vloeistofstralen zonder naald, is nu nog niet goed mogelijk. We bereiken nog onvoldoende precisie als het gaat om de dosering, diepte en locatie onder de huid. Ons onderzoek moet die verfijning realiseren.’

‘Vloeistof wordt naald’

De injectietechniek lijkt op die van een inkjetprinter. ‘Het draait om het creëren van de juiste holte in de huid. Een continue laserstraal verhit de toe te dienen vloeistof, die vervolgens in druppelvorm wordt gelanceerd, dwars door de opperhuid gaat en daarna afremt in het weefsel daaronder. Je maakt daarmee van de vloeistof zelf de naald. De lancering door de opperhuid is al gelukt; nu is het een kwestie van preciseren’, stelt Fernandez Rivas die met zijn baanbrekende onderzoek half maart de Prins Friso Ingenieursprijs 2021 heeft gewonnen.

Animatiefilmpje over de werking van het naaldloos injecteren.

Fernandez Rivas ziet juist in de precisie het voordeel. ‘We weten al dat onze huid ’s ochtends anders reageert dan ’s avonds. Bovendien hebben veel medicijnen juist in de huid meer effect dan op grotere diepte. De huidige praktijk met naaldinjecties kent relatief weinig precisie, het is one-size-fits-all. Met naaldloos injecteren neemt de precisie en personalisatie toe. En het geeft minder pijn: het is net als de steek van een mug. Je voelt niets, alleen het effect daarna is merkbaar.’

Bron: utwente.nl