Nu piep ik wel anders. De TOZO is afgeslankt en alleen nog beschikbaar voor – te betreuren – uitzonderingsgevallen. Samen met je partner bij iemand op bezoek mag, mits één van de twee buiten blijft staan. Zingen kan alleen nog in je uppie onder de douche. Gelukkig kunnen we nog onbeperkt buiten wandelen. Wel vinden medisch noodzakelijke behandelingen gewoon doorgang, alhoewel ik mij bij dat laatste steeds meer begin af te vragen of ik daar nog wel zo blij mee ben.

Voorbeelden

Een voorbeeld: ambulant voor een ingroeiende nagel op pad gaan is het beste te omschrijven als een hele taart meenemen naar een jarige die 25 kilometer verderop woont. Op het moment dat je één stukje van de taart hebt afgesneden, verdwijnt de rest van de taart weer terug in de doos én is het inpakken én wegwezen.

Een ander voorbeeld: verdikte nagels mogen worden behandeld, maar de gewone nagels niet. Ik zie het al helemaal voor mij aan zo’n voet: de verdikte halluxnagel mooi bijgewerkt en de andere vier nagels groeien na 3 maanden helemaal krom rondom de uiteinden van de tenen.

Menigeen vindt zich een medisch noodzakelijk geval

Leg een cliënt maar eens uit dat je alleen voor medisch noodzakelijke handelingen mag uitrukken – menigeen vindt zichzelf na 8 weken knipachterstand een medisch noodzakelijk geval. Sommige cliënten accepteren geen ‘nee’ van hun eigen pedicure en gaan vervolgens ‘shoppen’ bij collega’s.

Ook heb ik heel wat onbekenden aan de lijn gehad met de vraag: ‘werkt u wel gewoon door?’ Mijn mond viel open van verbazing. Had ik hier te maken met iemand uit de categorie Opportunist, zou hij/zij sinds begin december onder een steen hebben liggen te slapen of was er iets anders aan de hand met als gevolg deze vraag?

Verwarrend

We zitten sinds half december 2020 in een lockdown. En ja, sommige beroepen mogen wél door werken, andere niet en pedicures? Die mogen half/half werken, leg dat maar eens uit! Ik weet het, de brancheorganisaties zullen er ongetwijfeld alles aan gedaan hebben om de pedicures aan het werk te houden, maar wees eerlijk: zo’n ‘uitgeklede’ en voor een leek bijna niet uit te leggen medisch noodzakelijke behandeling is ronduit verwarrend zowel voor de cliënt alsook voor de pedicure zelf.

Mocht het coronavirus het komende najaar ook gaan vergallen dan hoop ik dat alle pedicures gewoon hun werk mogen blijven doen óf dat het wegingskader ‘medisch noodzakelijke behandeling’ op een aantal punten drastisch wordt aangepast.

(Inmiddels is bekend geworden dat de pedicurepraktijken 2 maart hun deuren gelukkig weer mogen openen, red.)