Concentrische spierkracht (als de spier verkort) lijkt een meer beperkende factor te zijn in het looppatroon van ouderen dan de excentrische variant (als de spier verlengt). Dat staat in het proefschrift van Jeroen Waanders die onderzoek deed bij het Universitair Medisch Centrum Groningen en twee Amerikaanse universiteiten in Chapel Hill en Raleigh (beide in North Carolina).
Voor het onderzoek naar afnemende spierkracht bij ouderen, liepen tientallen gezonde jongvolwassenen en ouderen op vlakke en hellende oppervlakten. Daarbij werd hun beenspierkracht gemeten en vervolgens geanalyseerd. De vraag was hoe beenspierkracht, loopsnelheid en onderliggende beenspierfunctie in relatie staan tot elkaar.
Waanders ontdekte dat er bij de concentrische spierfunctie – van de verkorte spieren – grotere verschillen te zien zijn in het looppatroon tussen jong en oud. Mogelijk komt dit doordat excentrische spierkracht op latere leeftijd relatief goed behouden blijft. Daarom concludeert Waanders dat excentrische spierkracht een functioneel relevante factor is.
