Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

‘Waakzaam wachten’ bij meestvoorkomende huidkanker

Anita de Jager
Basaalcelkanker, de meestvoorkomende vorm van huidkanker, hoeft niet altijd direct verwijderd te worden. Het zogenaamde ‘waakzaam wachten’, waarbij een arts de tumor niet behandelt maar wel regelmatig controleert, kan voor sommige patiënten een goede optie zijn. Dat blijkt uit een publicatie in JAMA Dermatology van Radboudumc-onderzoekers Satish Lubeek en Marieke van Winden.
© Inside Creative House / Getty Images / iStock

Per jaar krijgen vele tienduizenden patiënten in Nederland een basaalcelcarcinoom. Deze huidkanker groeit langzaam, zaait zelden uit en is nagenoeg nooit levensbedreigend. Het verwijderen van de tumor is goedkoop en brengt weinig risico met zich mee. Toch werd onderzocht wat er gebeurt als je wacht met behandelen.

Mensen hebben verschillende redenen om niet meteen een operatie te willen’, stelt Marieke van Winden, dermatoloog in opleiding in het Radboudumc en eerste auteur van het artikel. ‘Bijvoorbeeld vanwege een korte levensverwachting of een zwakke gezondheid. Tot nu toe was er weinig bekend over de gevolgen van afwachten, waardoor dermatologen moeilijk advies kunnen geven. Dit hebben wij nu onderzocht.’

Voor de studie volgde het onderzoeksteam 280 tumoren verdeeld over 89 patiënten. Elke drie maanden kwamen de patiënten voor controle. Soms besloten arts en patiënt samen om de tumor alsnog weg te halen. Dat gebeurde over het algemeen na zeven maanden. Dat kon in bijna alle gevallen nog op precies dezelfde manier als aan de start van het traject, ook als de tumor iets gegroeid was. Vooral voor een bepaald subtype van het basaalcelcarcinoom, namelijk nodulaire en superficiële basaalceltumoren, kunnen artsen afwachten of afzien van behandeling vaker overwegen. In dit onderzoek bleken deze tumoren gemiddeld maar 1 millimeter per jaar te groeien. Daarmee lijken ze een goede kandidaat voor waakzaam wachten.

Bron: Radboudumc